Beschreibung:

Jozef Brandt (1841 - 1915) Odpoczynek, ok. 1897 r. olej/płótno, 37 x 73 cm sygnowany p. d.: 'Józef Brandt | z Warszawy | Monachium' Po ukończeniu Instytutu Szlacheckiego w 1858 r. wyjechał na studia inżynierskie do paryskiej École des Ponts et Chaussess, ale za namową Juliusza Kossaka poświęcił się studiom malarskim. Przez pewien czas uczył się w pracowni L. Cognieta, a także korzystał z porad J. Kossaka i H. Rodakowskiego. W 1862 r. wyjechał do Monachium, gdzie rozpoczął naukę w pracowni F. Adama oraz T. Horschelta, a od 17. 02. 1863 r. studiował w Akademii Monachijskiej, głównie pod kierunkiem K. von. Piloty’ego. W 1869 r. otrzymał medal 1 klasy na międzynarodowej wystawie w Glaspalast, a od 1878 r. był honorowym profesorem Akademii. Na stałe osiadł w Monachium, gdzie w 1866 r. założył pracownię, która skupiała wszystkich przebywających w tym mieście polskich artystów. Od ok. 1875 r. prowadził rodzaj nieurzędowej prywatnej szkoły dla młodych malarzy, głównie Polaków. Monachium opuszczał jedynie w miesiącach letnich, które spędzał w swoim majątku Orońsk pod Radomiem oraz podróżując po Podolu, Wołyniu, Ukrainie i europejskiej części Turcji. Był czynnym działaczem Münchener Kunstverein – w latach 1864 – 1913 był członkiem zwyczajnym tego stowarzyszenia, a w roku 1874 i 1875 był członkiem zarządu. Zdobył ogromne powodzenie wśród publiczności oraz wiele najwyższych odznaczeń i tytułów – w 1891 r. otrzymał wielki złoty medal na międzynarodowej wystawie w Berlinie, od 1875 r. był członkiem berlińskiej Akademii Sztuki, od 1878 r. honorowym profesorem Akademii Bawarskiej, a od 1900 r. członkiem honorowym Akademii Sztuk Pięknych w Pradze. Był przede wszystkim malarzem batalistą. Scenerią przedstawianych przez artystę wydarzeń były najczęściej wschodnie kresy siedemnastowiecznej Rzeczpospolitej, w epoce wojen kozackich i najazdów tatarskich. Główne motywy obrazów artysty to kozacy, Tatarzy, lisowczycy, rycerstwo polskie XVII w., gdzie najważniejszą rolę odgrywały konie w efektownych ruchach i barwne postacie jeźdźców w ferworze walki, także sceny z polowań i hałaśliwych bazarów. Obrazy artysty znajdują się prawie we wszystkich muzeach polskich, a także w zbiorach i kolekcjach prywatnych w Europie i Ameryce. LITERATURA: - Wędrowiec, 1897 r., s. 31 [pod tytułem Tracze] - Józef Brandt wyd. A. J. Ostrowski, Łódź - Warszawa [bez daty wydania - ok. 1915 r., wyd. I, pod tytułem Tartak] - Józef Brandt wyd. A. J. Ostrowski, Łódź - Warszawa [bez daty wydania - ok. 1915 r., wyd. I, pod tytułem Gajowy wizytujący Tartak] - Józef Brandt wyd. A. J. Ostrowski, Łódź - Warszawa [pocztówka bez daty wydania - ok. 1915 r.? pod tytułem Tartak] - Józef Brandt wyd. J. Niemojewski, Lwów [pocztówka bez daty wydania, pod tytułem Tartak] OPINIE: Mariusz Klarecki, 2011 r. ESTYMACJA 300 000 - 450 000