Beschreibung:

Jerzy Stajuda (1936 - 1992) Bez tytułu, 1985 r. akryl/płótno, 146 x 106 cm sygnowany i datowany na odwrociu: 'Jerzy Stajuda 1985' LITERATURA: Jerzy Stajuda katalog wystawy [teksty Waldemar Baraniewski, Jarosław Mikołajewski, Stefania Piga, Jerzy Stajuda Agnieszka Szewczyk], Instituto Polacco di Roma, 26.X - 23.XI.2006, s. 34 (il.) WYSTAWIANY: Jerzy Stajuda Instituto Polacco di Roma, 26.X - 23.XI.2006, Rzym Jerzy Stajuda to bez wątpienia jedna z najznakomitszych osobowości artystycznych. Malarz, rysownik, wykładowca akademicki, także krytyk artystyczny i muzyk. Jego mieszkanie przy ulicy Wiejskiej było jednym z najważniejszych salonów artystycznych powojennej Warszawy. „Dzieło Stajudy było na tyle niesynchroniczne wobec czasu, w którym powstawało, że nie dawało i nie daje się wpisać w jakiś fragment historii malarstwa, trudno też wywieść je z tej historii. Niepowtarzalna stylistyka Stajudy malarza kształtowała się powoli gdzieś na początku lat 70. i osiągnęła apogeum w latach 80. Jego prace powstawały "od ręki", jakby poza kontrolą świadomości. Napierająca wizja znajdowała ujście w czymś na kształt półświadomego zapisu. Potem przychodził moment selekcji, wyboru i akceptacji. I nie malarstwo było tu głównym polem doświadczeń, ale przede wszystkim rysunek i akwarela. Akwarele Stajudy są czymś zupełnie wyjątkowym w sztuce europejskiej. Nie potrafię znaleźć dla nich porównania. Może Paul Klee o którym Stajuda napisał małą książeczkę. Lub tragicznie osobny Wols - legenda powojennego Paryża - płacący swoimi rysunkami za alkohol w paryskich knajpach. Ale i to porównanie jest zwodnicze, bo u Stajudy nie ma destrukcji i katastrofy formy, którą zawarł Wols.” (Waldemar Baraniewski, Gazeta Wyborcza, 21.03.2012 r.) estymacja: 16 000 - 20 000