Beschreibung:

Hermann Hendrich (1854 - 1931) Baśń starogermańska, 1896 r. olej/płótno, 111 x 80 cm sygnowany i datowany p.d.: 'H. Hendrich | 1896' Artysta w swoich pracach odwoływał się często do mitologii germańskiej, ilustrował starogermańskie baśni, tworzył obrazy inspirowane utworami muzycznymi. W 1913 roku wykonał cykl obrazów do dramatu muzycznego Ryszarda Wagnera „Pierścień Nibelunga”, historii zaczerpniętej ze średniowiecznego eposu niemieckiego „Pieśń o Nibelungach”. Obrazy te stanowiły dekorację tzw. "Nibelungenhalle" na wzgórzu Drachenfels. W 1921 roku opublikował ilustracje do Das Märchen (utworu znanego również jako Zielony wąż i Piękna Lily ) baśni napisanej w 1795 roku przez Johanna Wolfganga von Goethe. Stworzył dekoracje malarskie dla otwartego w 1926 roku "Halle Deutscher Sagenring" w Burg der Wupper, przedstawiające sceny z eposu „Parsifal” - dzieła Wolframa von Eschenbacha. Jego prace cechuje nastrojowy, nieco mroczny klimat budzący skojarzenia ze sztuką spod znaku symbolizmu co dodatkowo potwierdza związek malarstwa Hendricha z utworami Wagnera. Do charakterystycznych cech jego obrazów należy zaliczyć także oniryczny, baśniowy świat przedstawiony, miękkie, rozmyte kontury, stonowaną kolorystykę, kompozycje oparte na schemacie niewielkiego sztafażu ze sceną rodzajową umieszczonego w rozległym, monumentalnym, budzącym grozę pejzażu. Początkowo praktykował jako litograf, później pracował w Hanowerskiej fabryce lamp, gdzie pracował nad przygotowywaniem katalogów oraz w berlińskim instytucie sztuki, dla którego tworzył reprodukcje znanych obrazów w technice litografii. W 1882 roku wyjechał z krótką wizytą do Nowego Jorku – tam tez miała miejsce pierwsza wystawa jego obrazów. Dzięki pieniądzom zarobionym na sprzedaży płócien wyruszył w podróż wokół Ameryki północnej, z której powrócił do Niemiec w 1885 roku. Rok później wynajął pracownię w berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych i po raz pierwszy wystawił swoje prace w ojczyźnie – jedną z nich zakupił cesarz co przyczyniło się do wzrostu popularności i zamówień na prace Hendricha. W 1901 stworzył wystrój malarski oraz szkice architektoniczne dla "Walpurgishalle" w Thale, wybudowanej w stylu neo-germańskim. Sam artysta uważał ten moment za punkt kulminacyjny swojej twórczości. W 1910 otrzymał tytuł profesora, zginął tragicznie w wypadku w 1931 roku. Estymacja 10 000 - 15 000