Beschreibung:

Paulina Ołowska (ur. 1976, Gdańsk) Nadzieja, 2006 r. akryl, kolaż, spray, technika mieszana/płótno, 40,6 x 50,2 cm sygnowany i datowany na odwrociu: ‘Paulina | Ołowska | 2006’ Estimate: 30 000 - 40 000 PLN PLN EUR GBP USD 7 016 - 9 354 EUR Provenance - Metro Pictures, Nowy Jork, Stany Zjednoczone Additional Charge Details - Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%. - Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji. more information Note Paulina Ołowska to artystka wszechstronna. Poza tradycyjnym malarstwem sztalugowym uprawia fotografię, tworzy kolaże i instalacje, jest autorką filmów wideo i inicjatorką akcji artystycznych. Tematyka i wachlarz inspiracji do tworzenia prac są równie szerokie, jak spectrum używanych przez artystkę technik. W realizacjach wizualnych i działaniach Ołowskiej dostrzec można wpływ kultury popularnej, nawiązania do historii sztuki i literatury oraz refleksję nad ich aspektem obyczajowym. Do stale powracających w jej twórczości wątków należy zainteresowanie tematem obecności kobiet w sztuce oraz eksplorowanie utopijnych, modernistycznych idei i zagadnienia ich korelacji z teraźniejszością. Fascynacja światem mody towarzyszy artystce od początku jej działalności, czego przykładem może być wystawa zrealizowana w Portugalii składająca się z 8 obrazów nawiązujących do fotografii modowej pochodzącej z czasopisma „Ty i Ja”, niezwykle popularnego w latach 60. wśród młodej inteligencji. W 2007 stworzyła serię obrazów dedykowanych projektantce mody z lat 20, Elsie Schiaparelli, a trzy lata później zorganizowała wystawę „Applied Fantastic”, na której ukazała portrety ludzi prezentujących PRL-owską modę. W pracach tych można dostrzec inspirację sztuką op-art. Strategia działania Ołowskiej opierająca się na rekonstruowaniu dawnej estetyki, czy jak to określiła sama autorka, będąca „rekonstruowaniem modernizmów”, dalece wykracza poza świat mody. Nawiązując do wpisanych na stałe w dzieje sztuki kawiarni stanowiących miejsce spotkań artystycznej bohemy, stworzyła funkcjonujący przez miesiąc lokal, Novą Popularną, ale również odtworzyła m.in. wnętrze nowojorskiego salonu fryzjerskiego z lat 20. XX wieku. Jej działania dekonstruują pole sztuki, prowadząc do odrzucenia jej powierzchownego hermetyzmu. Dlatego też artystka z jednej strony bada relacje sztuki wysokiej z niską, kładąc nacisk na sztuczność takiego podziału. Z drugiej, analizuje proces dezaktualizacji jej idei, ale i oddziaływanie między dawnymi modernizmami a sztuką współczesną, czego przykładem może być projekt „Romansując z awangardą”, kiedy to wydobyła z magazynów PGS w Sopocie obecnie zapomniane prace i zestawiła je z własnym malarstwem ściennym. Cel swoich działań tłumaczy w ten sposób: „Jest taki termin używany parę lat temu przez krytyków i artystów z kręgu ‘Texte zur Kunst’ – artist-artist. Chodzi o to, że to artyści powinni również decydować o losach i statusie innych artystów i sztuki. Myślę, że w Polsce może być to szczególnie ważny postulat, ponieważ przez tyle lat różne reżimy artystyczne narzucały nam, co jest sztuką. Należy odwrócić ten porządek do góry nogami”.Zadaje pytanie o obiekt szeroko rozumianej sztuki i jego przemijający utylitaryzm– wyrzucenie go na margines zainteresowania przez prawa konsumpcjonizmu, co szczególnie klarownie widać na przykładzie ubrań i błyskawicznie zmieniającej się mody. Ołowska dąży do zgłębienia roli kobiety zanurzonej w świecie sztuki, stąd odniesienia do kobiet-artystek, których udziałem stała się walka o pogodzenie życia prywatnego z działaniami artystycznymi. Kolejnym problemem, który szczególnie interesuje artystkę, jest traktowanie kobiety jako „obiek